تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیره بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و راندمان انرژی و پروتئین دوره آغازین بلدرچینهای ژاپنی
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دورههای مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده میشود. هدف: بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچینهای ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجه یکروزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش آزمون فاکتوریل 3×3 با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت 10 روز بر روی بستر انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل 3 سطح انرژی قابل متابولیسم (2700، 2800 و 2900 کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و 3 سطح پروتئین خام (24، 25 و 26 درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار بهصورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم و 24 درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (05/0>P). افزایش سطح پروتئین جیره تأثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (05/0P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (05/0>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تأثیر معنیداری داشت (05/0>P)، بهنحویکه پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی 2900 کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (095/0=P). علاوهبراین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنیدار داشت، بهطوریکه با افزایش سطح پروتئین جیره از 24 به 26 درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (05/0>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی 2700 و 2900 کیلوکالری در کیلوگرم بهترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (05/0>P) و پرندگان تغذیه شده با 25 و 26 درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با 24 درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (05/0>P). نتیجهگیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد میکند که استفاده از سطح انرژی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام 24 درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچینهای ژاپنی میشود. زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دورههای مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده میشود. هدف: بررسی تأثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچینهای ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از 450 قطعه جوجه یکروزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش آزمون فاکتوریل 3×3 با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت 10 روز بر روی بستر انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل 3 سطح انرژی قابل متابولیسم (2700، 2800 و 2900 کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و 3 سطح پروتئین خام (24، 25 و 26 درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار بهصورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم و 24 درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (05/0>P). افزایش سطح پروتئین جیره تأثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (05/0P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (05/0>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تأثیر معنیداری داشت (05/0>P)، بهنحویکه پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی 2900 کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (095/0=P). علاوهبراین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنیدار داشت، بهطوریکه با افزایش سطح پروتئین جیره از 24 به 26 درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (05/0>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی 2700 و 2900 کیلوکالری در کیلوگرم بهترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (05/0>P) و پرندگان تغذیه شده با 25 و 26 درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با 24 درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (05/0>P). نتیجهگیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد میکند که استفاده از سطح انرژی 2700 کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام 24 درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچینهای ژاپنی میشود.
منابع مشابه
اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه بلدرچینهای ژاپنی
این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد (طی24-5 و 38-25 روزگی) و خصوصیات لاشه بلدرچینهای ژاپنی صورت گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل 5×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در هر تیمار و 40 پرنده در هر تکرار انجام شد. 15 جیره حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800 ،2900 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم) و 5 سطح پروتئین خام (22 ،23 ،24 ،25 و 26 %) مو...
متن کاملتاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی
بهمنظور مطالعه اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوختوساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و قابل سوختوساز نیتروژن و انرژی در دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یکروزه در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح انرژی قابل سوختوساز (2750، 2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین خام (24، 26 و 28 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مق...
متن کاملاثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره غذایی بر عملکرد بلدرچین ژاپنی در طی دوره رشد
This research was conducted to investigate the effect of different levels of metabolisable energy and crude protein on performance, carcass characteristics and blood parameters of Japanese quail during grower phase (14-28 d of age). Nine hundreds 14-d-old male birds were used to examine 3 levels of energy (2900, 3050 and 3200 Kcal of ME/Kg of the diet) and 3 levels of protein (21.6, 24 and 26.4...
متن کاملارزیابی اثرات سطوح مختلف انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی
به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پروتئین خام جیره بر عملکرد و فراسنجههای خونی بلدرچینهای ژاپنی از 5 تا 41 روزگی، آزمایشی به روش فاکتوریل 5 × 3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 40 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. برای این منظور تعداد 15 جیره غذایی حاوی 3 سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2800, 2900 و 3000 کیلوکالری بر کیلوگرم) و 5 سطح پروتئین خام (22, 23, 24, 25 و 26 در...
متن کاملتاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خالدار جوان Epinephelus coioides
به منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40، 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (16,14 18و کیلوژول بر گرم)، در یک سیستم آب در گردش (2 لیتر بر دقیقه ) با متوسط (±انحراف معیار) دمایی 11/1±32/24 درجه سانتیگراد برای 8 هفته آزمایش شد. سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 27 شماره 4
صفحات 165- 181
تاریخ انتشار 2018-02-20
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023